Slapend dienstverband wakker geschud (deel 1)

Zoals al enige tijd verwacht heeft de Hoge Raad deze maand uitspraak gedaan in een zogenaamd slapend dienstverband zaak.

Slapend dienstverband?

Van een slapend dienstverband is sprake als na langdurige arbeidsongeschiktheid, in de volksmond twee jaar ziekte, de arbeidsovereenkomst formeel kan worden beëindigd, maar dat niet gebeurt. Het dienstverband wordt dan ‘slapende’ gehouden, er bestaat geen loonbetalingsverplichting meer. Soms heeft dat te maken met nog aanwezige re-integratiemogelijkheden, maar sinds de invoering van de transitievergoeding in 2015, laten werkgevers het dienstverband vaak voortduren om geen transitievergoeding te hoeven betalen. Voor dit financiële risico is inmiddels een compensatieregeling getroffen die volgend jaar vanaf 1 april ervoor gaat zorgen dat werkgevers – onder voorwaarden – worden gecompenseerd door het UWV.

Verplicht eindigen?

De vraag was steeds of een werkgever verplicht was om na twee jaar ziekte het slapende dienstverband van de werknemer te beëindigen. De Hoge Raad heeft de knoop nu in zoverre doorgehakt, dat de werkgever op grond van goed werkgeverschap moet instemmen met een voorstel van een werknemer om de arbeidsovereenkomst te beëindigen met wederzijds goedvinden.

Indien werkgever een gerechtvaardigd belang heeft, kan hij de arbeidsovereenkomst in stand houden. Een gerechtvaardigd belang kan zijn – aldus de Hoge Raad –  de aanwezigheid van reële re-integratiemogelijkheden. Maar, de Hoge Raad geeft aan dat het slapend houden van het dienstverband in het zicht van de pensioendatum geen reden is om niet in te stemmen met het verzoek van werknemer!

Hoogte transitievergoeding?

Volgens de Hoge Raad zal de werkgever een transitievergoeding verschuldigd zijn, met dien verstande dat de peildatum daarvan gelegen is op de dag na de datum waarop de betrokken werknemer twee jaar ziek was. Dus een werkgever hoeft niet meer te betalen dan hij verschuldigd zou zijn als de werknemer na 2 jaar arbeidsongeschiktheid zou ontslagen zijn. In een vaststellingsovereenkomst kan dit mooi worden afgesproken.

Let wel, als de werkgever de arbeidsovereenkomst beëindigt met toestemming van het UWV dan zal hij op grond van de wet wel de volledige transitievergoeding verschuldigd zijn. Of rechters zich zullen conformeren aan de Hoge Raad of aan de wet, is nog even de vraag.

Werkgevers die in ernstige financiële problemen komen met het voorfinancieren van de vergoeding, kunnen de rechter verzoeken in termijnen te betalen of de betaling opschorten tot na 1 april van volgend jaar.

De werkgever kan een compensatie krijgen voor een deel van de transitievergoeding. En dit verschil kan groter zijn dan u denkt, zeker wanneer de dienstverbanden langer dan 10 jaar hebben geduurd en eindigen na 2020.

Neem contact op met onze juridische afdeling voor meer informatie over de uitspraak en de compensatie van de transitievergoeding.