Vakantiedagen arbeidsongeschikte werknemer niet korten op loon

Regelmatig krijgen wij de vraag of een arbeidsongeschikte werknemer recht heeft op 100% loondoorbetaling in het tweede ziektejaar indien hij/zij vakantie geniet. Immers in de wet, de meeste cao’s en andere arbeidsvoorwaarden is de loondoorbetaling in het tweede ziektejaar beperkt, vaak tot 70% van het laatstverdiende loon. Op basis van de wet kan dat zelfs minder zijn dan het minimumloon.

De Europese rechter heeft zich hierover nog niet zo lang geleden uitgelaten. In een procedure voor de rechtbank Overijssel is een vergelijkbare vraag / casus voorgelegd aan het Europees Hof van Justitie. Het Hof heeft daarin geoordeeld dat het vakantieloon tijdens ziekte het reguliere loon betreft. Het arrest bevestigt daarbij overigens de vaste Nederlandse jurisprudentie op dit punt. Het onderwerp is echter op de werkvloer toch met enige regelmaat aanleiding voor discussie.

Deze door het Hof aangegeven wijze van doorbetaling geldt dus ook in periodes waarin de betrokken werknemer op basis van de geldende arbeidsvoorwaarden recht heeft op een lager percentage loondoorbetaling. De werknemer heeft in deze periodes recht op doorbetaling van het ‘normale’ loon. Daaronder verstaat het Hof ook structureel uitgekeerde toeslagen, provisies, overwerkvergoedingen etc. Het hanteren van een berekeningsmethode die leidt tot een lager vakantieloon dan het gebruikelijk arbeidsloon is niet toegestaan.

In het verlengde van deze discussie, kan ook de vraag rijzen over welke uren een vakantiedag moet worden opgenomen, als een medewerker bijvoorbeeld maar voor 50% arbeidsongeschikt is. Inmiddels is wel duidelijk dat, ook al werkt een werknemer maar 50%, hij dan toch voor 100% vakantie opneemt. De redenatie hierbij is dat de werknemer immers vrij neemt van zijn re-integratie verplichting.

Een belendende vraag die in dit verband ook nog wel aan de orde komt; welk loon moet worden berekend bij uitbetaling van niet-genoten vakantiedagen bij uitdiensttreding?

In de uitspraak van het Hof zitten wel elementen voor de vraag of vakantie nu eigenlijk aanspraak geeft op het loon dat de werknemer voorafgaand aan zijn vakantie verdient, of het loon toen hij deze vakantie opbouwde. Het Hof geeft hierover geen duiding. Immers het laten oplopen van een vakantiemeer, waarover telkens loonsverhogingen gaan, laat de waarde van de vakantiedag met de tijd stijgen. De remedie daartegen lijkt de suggestie dat vakantiedagen verjaren, waardoor dit risico beperkt zou zijn. In het burgerlijk wetboek is bepaald dat bij einde dienstbetrekking een werknemer die nog aanspraak op vakantie heeft, recht heeft op een uitkering in geld tot een bedrag van het loon over een tijdvak overeenkomend met de aanspraak. Dat impliceert die ruimte wel. In een enkele cao is daartoe soms een regeling opgenomen, waarvan in voorkomend geval gebruik gemaakt kan worden. Over het algemeen is het beeld dat bij uitdiensttreding niet-genoten vakantiedagen tegen het laatstverdiende loon worden uitbetaald.

Wordt vervolgd.